„CHRYSTUS
ZMARTWYCHWSTAŁ, PRAWDZIWIE
ZMARTWYCHWSTAŁ”
(Łk 24, 34)
Niech radość Wielkanocy
napełni nasze serca
nadzieją i obfitością łask
od Chrystusa Zmartwychwstałego.
Święto Wielkiej Nocy to czas otuchy i nadziei.
Czas odradzania się wiary w siłę Chrystusa i w siłę człowieka.
Życzymy aby Święta Wielkanocne przyniosły radość,
pokój oraz wzajemną życzliwość.
By stały się źródłem wzmacniania ducha.
autor: Duszek Robert
autor: Duszek Robert
Przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa cała ludzkość została
ogarnięta nieskończonym miłosierdziem, które gładzi
wszystkie
grzechy i przeprowadza ze śmierci do życia. Jezus obarczył się
grzechami wszystkich ludzi, cierpiąc i umierając wszedł w to wszystko,
co oddziela człowieka od Boga, co niszczy jego prawdziwe życie i
szczęście. Zmartwychwstając, definitywnie przezwyciężył wszelki grzech
i śmierć: Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci, twoje
zwycięstwo?... Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść
zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa (1 Kor 15, 54-55.57).
Kochane
Duszki!
Drodzy
Goście strony Duszków!
Czy wierzymy w Zmartwychwstanie?
„Jeżeli zatem głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego
twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma
zmartwychwstania? Jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie
zmartwychwstał”.
1 List św. Pawła Apostoła do Koryntian, 15, 12-13
Po wyrzeczeniach i trudach Wielkiego Postu nadeszła Niedziela
Zmartwychwstania Pańskiego, która w Polsce nosi nazwę Wielkanoc
(na Ukrainie „Wełykdeń” czyli „Wielki Dzień”
prawosławni i grekokatolicy obchodzą w tym roku 28 kwietnia). Czym dla
nas jest Wielkanoc? Czy wierzymy w to, że Chrystus zmartwychwstał? Czy
zatem wierzymy również w to, że tak jak On zmartwychwstaniemy?
Wielkanoc jest dla chrześcijan najważniejszym dniem obok Bożego
Narodzenia. Tego dnia, udając się do kościoła, widzimy pusty
Grób Pański i figurki Pana Jezusa z chorągwią zwycięstwa.
Śpiewamy: „Zwycięzca śmierci, piekła i szatana wychodzi z grobu
dnia trzeciego z rana…” Nawet, gdy tego dnia jest bardzo
brzydka pogoda (żyjemy w czasach, gdy prognozy długoterminowe przestały
się sprawdzać), na duszy jest lżej i weselej. Wiemy, że On przychodzi
nawet podczas burzy i gradobicia – nic Go nie powstrzyma.
Przychodzi, byśmy znów rzekli dwa słowa: „Chrystus
Zmartwychwstał!” i usłyszeli w odpowiedzi „Prawdziwie
zmartwychwstał!” Czy Wielkanoc na pewno jest świętem naszej wiary
w Niego?
Wiemy, że święto Zmartwychwstania Pańskiego zawsze poprzedza Wielki
Post. W tym roku również staraliśmy się przeżywać go poprzez
modlitwę, post i jałmużnę oraz czynienie miłosierdzia. Niestety, nawet
w czasie Wielkiego Postu nie można było odpocząć od natrętnych
reklam… artykułów na stół wielkanocny. Sieci
handlowe zachęcały do kupowania na zapas nawet miesiąc przed świętami,
bez możliwości zastanowienia się nad tym, że nie wszystkie artykuły
spożywcze mają tak długi termin ważności. Widzieliśmy reklamy z
rodzinami przy świątecznym stole, ale nie widzieliśmy, na przykład,
zapowiedzi rekolekcji wielkopostnych czy reklamy filmów o
tematyce katolickiej i chrześcijańskiej. Nadzieję na zmianę sytuacji
daje premiera filmu fabularno-dokumentalnego „Miłość i
miłosierdzie” o św. Siostrze Faustynie Kowalskiej (reż. Michał
Kondrat) w dniu 29 marca, czyli w Wielkim Poście. Tego dnia film trafił
do kin i w dniu napisania materiału nie wiemy, kiedy będzie do
obejrzenia w telewizji. Po raz kolejny zatem należy się zastanowić, czy
reklamy nie służą temu, by sprowadzić Wielkanoc do święta konsumpcji.
Pomyślmy o tym, co muszą zrobić media, by to największe święto
chrześcijan stało się ucztą duchową i przeżywaniem radości
Zmartwychwstania.
Przed Wielkanocą większość z nas zawsze robi większe porządki –
myje okna, pierze firanki i zasłony, porządkuje szafy i szafki. Czy
jednak zdecydowaliśmy się na to, żeby zrobić „porządki” w
swojej duszy i pójść do spowiedzi – czasem pierwszej od
wielu lat? Czy pogodziliśmy się z tymi, z którymi byliśmy
skłóceni? Czy dokonała się w nas jakaś zmiana na lepsze? Nigdy
nie jest za późno – On czeka, byśmy zmartwychwstali, czyli
ożyli i ożywili się duchowo.
Wielkanoc – to także czas pamiętania o Zmarłych, którzy,
jak mówimy „zasnęli z nadzieją Zmartwychwstania”.
Wierzymy, że tego dnia radują się z Bogiem w Niebie i wstawiają się za
nami u Niego. Gdybyśmy nie wierzyli w zmartwychwstanie ciała i życie
wieczne, cały czas po odejściu Najbliższych do Domu Ojca byłyby pełen
żalu i rozpaczy. To Pan Jezus przez swoje Zmartwychwstanie pokazał, że
życie się nie kończy – a ci, którzy w Niego wierzą, nie
powinni bać się śmierci. „Aby żyć, trzeba umrzeć” –
słyszymy nieraz. Chrystus musiał umrzeć na Krzyżu, żeby się ujawniła
prawda o Zmartwychwstaniu, byśmy uwierzyli, że życie ziemskie –
to tylko etap na drodze do Wieczności.
Czy wierzymy w Zmartwychwstanie Pana bezwarunkowo? Czy naśladujemy św.
Jana, który ujrzał Pusty Grób i uwierzył, zanim Go
zobaczył? Czy się zachowujemy, jak święty Tomasz, który
koniecznie musiał włożyć palce do Ran Jezusa? Czy więcej w nas wiary,
czy też niedowiarstwa? Apostołowie słyszeli wielokrotnie, że Pan umrze
i zmartwychwstanie, ale, jak czytamy, „nie rozumieli
Pisma”. Współcześni chrześcijanie mają zarówno
wiarę, która ich codziennie prowadzi ku Niebu, jak i rozum,
dzięki któremu mogą lepiej rozeznać, co mówi Bóg
oraz analizować Jego słowa, zawarte w Ewangeliach.
Ufam, że wierzymy zarówno w Jego, jak i nasze zmartwychwstanie.
Wierzę, że Czytelnicy strony Duszków już niejednokrotnie się
przekonali, że Wiara przenosi góry, Nadzieja nie pozwala w Niego
zwątpić, a Miłość dodaje sił na każdy dzień. Niech Zmartwychwstały
Chrystus nam błogosławi. Niech każdy z nas z nadzieją i radością
zaśpiewa: „Chrystus Zmartwychwstał jest…. Aleluja!”
Z darem modlitwy przy Pustym Grobie
Duszyczka Irenka
*****
„Zwycięstwo pochłonęło
śmierć. Gdzież jest, o
śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój
oścień?”
1
Kor, 15, 54-55
Zmartwychwstanie
jako
Zwycięstwo
Uczniowie Jezusa
przeżyli Triduum
Paschalne. Najpierw był Wielki Czwartek z Wieczernikiem, ustanowieniem
Sakramentów Kapłaństwa i Eucharystii. Potem był Wielki
Piątek z Drogą Krzyżową
i ukrzyżowaniem na Golgocie. Wiela Sobota jest dniem, kiedy wspominamy
złożenie
Jezusa w Grobie. Co było dalej?
Wiemy, że
„Maria Magdalena i druga Maria
przyszły do grobu, by namaścić pogrzebane ciało, lecz nie znalazły
Pana”.
Niewiasty najpierw nie uwierzyły, że zmartwychwstał. Myślały, że Ciało
Pana
zostało zabrane z Grobu. Wiemy też, że pierwszego dnia po szabacie,
„gdy
jeszcze było ciemno”, czyli przed wschodem Słońca, Piotr i
Jan szli do grobu.
Uwierzyli, że zmartwychwstał, gdy ujrzeli, że grób jest
pusty i leżą płótna. Maria
Magdalena uwierzyła w Zmartwychwstanie, gdy Jezus zawołał do niej:
„Mario!”
Co te słowa
Ewangelii mówią do nas? Czym
są? Czy dla każdego z nas są to słowa o Zwycięstwie życia nad śmiercią?
Czym
było i jest Zmartwychwstanie? Maria Magdalena i uczniowie Jezusa nie
rozważali
wówczas, CZYM ono jest. My natomiast wiemy, że było to,
przede wszystkim,
zwycięstwo wiary nad niewiarą. Uczniowie nie wierzyli w
zmartwychwstanie do
chwili, w której ujrzeli pusty grób. Płacząca
Maria Magdalena uwierzyła, gdy
usłyszała Pana. Walczył On z niewiarą, odwołując się do
zmysłów wzroku i
słuchu. Wiemy, że Tomasz żądał nie tylko
„uaktywnienia” wzroku i słuchu, ale także
dotyku: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i
nie włożę palca mego
w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie
uwierzę”. Jezus pozwala
się dotknąć, ponieważ ostatecznie zwyciężył, chociaż mówi
także:
„Błogosławieni, którzy nie widzieli, a
uwierzyli”.
Niewiara umarła,
narodziła się wiara. Od
tamtej chwili wierzymy, że On naprawdę zmartwychwstał. Jako pierwszy
pokonał
śmierć. Zmartwychwstanie jest zwycięstwem życia nad śmiercią
– nie tylko
fizyczną, ale i duchową. Przez swoje zmartwychwstanie Pan Jezus
wprowadza nas
do nowego życia, prowadzi nas do zwycięstwa, które
pochłonęło śmierć. Daje nam
wiarę także w to, że jest Dobrem, które zwycięża zło.
Tak często tracimy
wiarę… W chwilach,
gdy przytłaczają nas trudności, gdy cierpimy w chorobie, padamy pod
ciężarem
słabości i błędów, gdy inni kpią i szydzą, widzimy Krzyż.
Pan Jezus nie żąda od
nas, żebyśmy o nim zapomnieli. Chodzi Mu o to, żebyśmy patrzyli i na
Krzyż i na
to, co za nim. Wielkie Piątki i Golgoty bywają w życiu każdego z nas.
Cierpimy
i upadamy. Nieraz też nam się wydaje, że umieramy duchowo, opuszczamy
Go,
odchodzimy. W takich chwilach Jezus wyciąga nas z naszego grobu i
mówi:
„Zmartwychwstań razem ze Mną! Zwyciężaj!” Jeżeli
nasza wiara pokona niewiarę,
będziemy Go się trzymali i nasze życie się odmieni. Zachęceni przez
Niego,
wyjdziemy z ciemności do światła. On da nam też siły do tego, żebyśmy
mogli dać
świadectwo. Będziemy mieli nadzieję, że nas nie opuści. Będziemy też
pewni
tego, że nas kocha i jest Miłością.
Niedziela
Zmartwychwstania Pańskiego
winna być świętowaniem Zwycięstwa: wiary –nad niewiarą, życia
– nad śmiercią,
dobra – nad złem, nadziei – nad
zwątpieniem i beznadzieją, miłości – nad
nienawiścią. Gdy w Niedzielę Wielkanocną wejdziemy do odświętnie
przystrojonego
kościoła, ujrzymy pusty grób i zaśpiewamy
„Alleluja!”, uwierzymy również w to,
że radość pokonała smutek. Tej radości i wiary w Zwycięstwo Pana życzę
wszystkim Duszkom oraz Czytelnikom strony. Niech On stale pomaga nam
zwyciężać!
Alleluja! Jezus
żyje! Już Go więcej grób
nie kryje!
Z darem modlitwy
przy Pustym Grobie
Duszyczka
Irenka
autor:
Duszyczka Gosia L.
*****
Ernest Bryll
Bóg odrzucił ten kamień
Bóg odrzucił ten kamień jakby nic nie ważył
I wstał tak lekko z grobu,
że na twarzach straży
Nie było widać lęku i zdumienia
Może nie zobaczyli nawet,
że się świat odmienia
Bóg zmartwychwstał,
odwalił groby naszych domów
Gdzie tak już dobrze we śnie dusznym było
I nie przepuścił tej nocy nikomu
Spod ciepłych pierzyn wywlekał nas siłą
Bóg zmartwychwstał,
odwalił groby naszych domów
Byśmy stanęli. Na światło spojrzeli
Byśmy wołaniem wielkim odetchnęli
(z tomu „Golgota Jasnogórska”, 2001)
***
Karol Wojtyła
Wigilia Wielkanocna 1966
Jest taka Noc, gdy czuwając przy Twoim grobie, najbardziej
jesteśmy Kościołem −
jest to noc walki, jaką toczy w nas rozpacz z nadzieją:
ta walka wciąż się nakłada na wszystkie walki dziejów,
napełnia je wszystkie w głąb
(wszystkie one − gdy tracą swój sens? czy go wtedy właśnie zyskują?)
tej Nocy obrzęd ziemi dosięga swego początku.
tysiąc lat jest jak jedna Noc: noc czuwania przy Twoim grobie.
***
Jerzy Żuławski
O trzeciej dobie
A o trzeciej dobie
zstąpił więc Anioł do ciemnej pieczary
dotknął ręką leżącego w grobie
rzekł mu: Powstań! ‒ dopełnić ofiary! ‒
A On jak dziecię, co się ze snu budzi,
niechętne, że mu marzenia przerwano,
westchnął i zwolna wstawał, by do ludzi
iść znów i spełniać, co mu nakazano.
A kiedy Anioł głaz odwalił z grobu
i jasne słońce do czeluści wpadło,
powstał i wyszedł z kamiennego żłobu
w chustach śmiertelnych i z twarzą pobladłą.
I na świat patrzył jeszcze na wpół senny,
i taki smutny szedł w blask słońca złoty,
jak kiedy w cierniach i krzyżem brzemienny
śród wrzasków tłumu szedł na szczyt Golgoty.
***
Artur Oppman (Or-Ot)
Chrystus Zmartwychwstał
Chrystus zmartwychwstał! Z głębi świątyni
Bije jak słońce ożywcza wiara.
I blask się wielki na świecie czyni,
I w proch upada zwątpienia mara.
Chrystus zmartwychwstał! Podnieście skronie
I znowu skrzydła przypnijcie duszy,
Bo oto nędza i grzech się kruszy,
Bo oto prawda siada na tronie.
Prawda przedwieczna, miłość bezdenna
Powstaje z grobu w sile przemożnej,
I płynie Jego postać promienna
Tam, gdzie się we łzach lud kaja trwożny...
Chrystus zmartwychwstał! I ty, człowiecze,
Zmartwychwstań jasny z otchłani grzechu,
Wykąp się w blasku, co z nieba ciecze,
Zaczerpnij życia w wiosny oddechu.
Wzbij się myślami w górne regiony,
I stargaj bielmo niewiary z oka!
Oto jak ziemia długa, szeroka
Na „resurrexit” zagrały dzwony.
Prawdziwa wiosna, jak świat ten stara,
Szczęściem ci żywot wypełni cały,
Gdy w sobie kwiat jej masz wiecznotrwały,
Co kwitnie w sercu, a zwie się − wiara.
(1926)
*****
Wielkanoc 2019r.
Zatopić
się w Bożym
Miłosierdziu!
Zatrzymajmy
się na moment w gonitwie dnia
codziennego, uciszmy zabiegane myśli, aby radość i uśmiech zagościły w
naszych
sercach.
Bo
Wielkanoc to czas radości Zmartwychwstania
Pana Jezusa Chrystusa, który kolejny raz chce wejść do
naszego serca i
życia,
aby na nowo obudzić w nas prawdziwego, czystego i nowego człowieka,
takiego
jakiego stworzył na początku. Bóg zanurza nas w swoim Synu
Jezusie
Chrystusie,
który oddał swoje życie na krzyżu za nas, aby nas uwolnić od
grzechu.
Abyśmy
byli wolni i mogli żyć na zawsze! To nie wszystko co dla nas zrobił. On
jeszcze
dał sobie przebić Swoje serce, aby się wylała Jego cała Miłość na nas!
On
pragnie nas zanurzyć w swoim nieskończonym Bożym Miłosierdziu. Pan ten
wielki
dar daje nam zaraz po swoim Zmartwychwstaniu w drugą Niedzielę
Wielkanocną.
Otwiera nam swoje serce, z którego wypływają wszystkie
Łaski. Nie
zmarnujmy
tego wielkiego daru jaki Bóg nam daje! Pozwólmy
ogarnąć swoje troski i
obawy w
obolałe dłonie Jezusa Miłosiernego, który zawsze czeka na
każdego z
nas, z
otwartymi ramionami. Nie ważne jakim jesteś: nędzny, grzeszny,
poraniony - po
prostu przyjdź i powiedz Mu - Jezu Ufam Tobie .
Duszyczka
Marta.
Wyślij unikalną kartkę!
kliknij, aby wybrać kartkę z naszej galerii i wysłać mailem
autor: Duszyczka Gosia L.