Witalij Portnikow

  

Najważniejsze – to niezmarnowanie szansy na zmianę kraju

 

http://rus.newsru.ua/columnists/31Dec2015/krymnovgod.html

 

Brak ruchu promów między Krymem a Krajem Krasnodarskim w FR, przerwanie dostaw prądu, apele o oszczędzanie energii elektrycznej w noc sylwestrową… Oto Nowy Rok na Krymie w całej krasie – to lekcja, którą powinien odrobić każdy Ukrainiec.

Mieszkańcy Krymu, marzący o przyłączeniu półwyspu do Rosji, nie chcieli walczyć o zmiany. Zamiast tego woleli bajkę o Rosji Putina „mlekiem i miodem płynącej”, myśląc, że tam jest wszystko „za darmochę”. Zarówno oni sami, jak również ich dzieci i wnukowie, zapłacili za to bardzo wysoką cenę – zmarnowali cale lata życia oraz stracili wiele szans. Półwysep Krymski został faktycznie pozbawiony związku i kontaktów nie tylko z Ukrainą kontynentalną, a nawet z Rosją i całym światem zewnętrznym. Wygląda to na strzelenie sobie w stopę – w dodatku głupie, krótkowzroczne i bezsensowne. Oczywiście, można się rozwodzić na tym, że mieszkańcy Krymu nie mogli się przeciwstawiać okupacji moskiewskiej. Nie mówimy tu o tych, którzy nie mogli się bronić i walczyć gołymi rękoma z uzbrojonymi po zęby żołnierzami i bandytami (w przypadku putinowskiej Rosji chodzi o to samo). Mówimy o tych mieszkańcach Krymu, którzy aneksji przyklasnęli.

Przez jakiś czas ci ludzie mogli się pocieszać, że – gdyby teren Krymu nie został zaanektowany – czekałby go los Donbasu. Obecnie, gdy na Donbasie nie ma zaciętych walk, a na Krymie upada gospodarka, półwysep ten – powoli, ale sukcesywnie – zamienia się w Donbas. Staje się terenem bez przyszłości, zależnym od bandytów, którzy doszli do władzy w regionie i wielbią kremlowskiego mafiosa nad mafiosami.

To najważniejsza lekcja do odrobienia dla nas. W przeciwieństwie do mieszkańców zaanektowanego Krymu, do mieszkańców okupowanych terenów Donbasu, w przeciwieństwie do Rosjan, pozbawionych najważniejszej cechy ludzkiej – woli i chęci przemian – mamy zarówno wolę i chęć, jak i szansę.

Najważniejsze – żebyśmy tej szansy nie zmarnowali. Oby nasze powitanie Nowego Roku nigdy nie było takie, jak na Krymie.

 

Tłumaczyła Duszyczka Irenka